dissabte, 15 de setembre del 2012

QUE VOLS SER DE GRAN ?; NEN?

 
Cuando el presidente Mujica fue consultado por los medios acerca de esta nota, esto fue lo que contestó:
“Yo no soy pobre, pobres son los que creen que yo soy pobre.
Tengo pocas cosas, es cierto, las mínimas, pero solo para poder ser rico.
Quiero tener tiempo para dedicarlo a las cosas que me motivan. Y si tuviera muchas cosas tendría que ocuparme de atenderlas y no podría hacer lo que realmente me gusta.
Esa es la verdadera libertad, la austeridad, el consumir poco.
La casa pequeña, para poder dedicar el tiempo a lo que verdaderamente disfruto. Si no, tendría que tener una empleada y ya tendría una interventora dentro de la casa. Y si tengo muchas cosas me tengo que dedicar a cuidarlas para que no me las lleven.
No, con tres piecitas me alcanza. Les pasamos la escoba entre la vieja y yo y ya, se acabó.
Entonces sí tenemos tiempo para lo que realmente nos entusiasma.
No somos pobres”.

Soy feliz porque siento amor por la humanidad
Siento amor porque vivo en amor a mi pueblo
Tengo de todo porque no necesito más de lo que requiero para ser feliz
Comparto lo que tengo porque nunca me sobra, pero alcanza para todos
Vivo con mi vieja y no necesitamos más de lo que nuestro esfuerzo nos repara
Soy feliz por el amor que siento
Y porque cada día el verde es más verde
El rojo más intenso
El azul más esplendoroso
Y el hombre, el ser, cada día despierta más mi ilusión por vivir.
Amo y me amo
No soy pobre… el dinero no es mi Dios
Mi Dios es la emancipación…


Escrito en critica social, Med. natural ( Procedent del Blog de Josep Pàmies http://joseppamies.wordpress.com/ )

8 comentaris:

  1. Açò ho hauríem de fer arribar a tots els polítics, a veure si aprenien un poc.

    ResponElimina
  2. Aquest home m'encisa perquè predica amb l'exemple ...no com altres que roben al poble, per exemple ...Una abraçada ben fortaaaaa!!!!!!

    ResponElimina
  3. me gusto mucho esta entrada y coincido en muchas cosas..besos

    ResponElimina
  4. Molt ben trobat. M'agrada l'austeritat, però no sempre.

    ResponElimina
  5. Un bon ús, del què vols ser quan siguis gran, has fet!
    Estic segura que amb aquesta filosofia i pràctica de vida, la felicitat t´omple cada segon de la vida.
    Salut sobre totes les coses i aprendre a obrir als ulls a les coses més petites que ens omplen d´amor i felicitat.

    Uauuu com m´ha agradat aquest post!!

    Aferradeta farcida de bessets!!

    ResponElimina
  6. Decidit, de gran vull ser així! M'hauré d'afanyar...

    ResponElimina